Dziś weźmiemy pod lupę Włochy, poznamy ciekawostki językowe, kulturowe oraz kulinarne.

Pierwsze skojarzenia jakie przychodzą większości z nas do głowy na myśli o Włoszech to wyrazisty temperament południowców i ich luźne podejście do życia, wino, słońce, pizza, spagetti oraz cappuccino. Dziś serwujemy garść dodatkowych ciekawostek językowych, kulturowych oraz kulinarnych związanych z krajem i jego mieszkańcami, których motto brzmi ‚la dolce vita’!, czyli ‚życie jest piękne’

Włochy czy Italia

Co ciekawe, w wielu językach nazwa tego państwa brzmi Italia, podczas gdy w języku polskim określane jest ono terminem Włochy. Etymologia tego określenia wywodzi się z czasów starożytnych kiedy tereny dzisiejszych Włoch zamieszkiwało celtyckie plemię Wolków- w językach germańskich określane jako Walh, co znaczyło “obcy”. My, Polacy zapożyczyliśmy to słowo od naszych zachodnich sąsiadów w formie „Wołch”, a po przestawieniu liter „o” i „ł” otrzymaliśmy wyraz używany do dziś, czyli „Włoch”.

Do niedawna obok oficjalnego języka włoskiego istniało ponad 1,5 tysiąca dialektów. 

Językiem włoskim na świecie posługuje się ponad 100 milionów ludzi. 

Najlepszym sposobem aby podszlifować język włoski, jest pójście do kina, ponieważ większość filmów we Włoszech jest dubbingowana.

Włoskie zwyczaje

Z okazji Mikołajek, do włoskich dzieci nie przychodzi Mikołaj lecz czarownica Befana- wróżka, etymologicznie pochodzi od gr. epiphaneia hiera(Święto Objawienia), łac. epiphania, a po włosku Epifania, stąd Strega di Beffania (Czarownica Święta Objawienia). Dzieci ostrzega sie, że jeżeli nie będą grzeczne, to wiedźma Befana włoży im do świątecznej skarpety węgiel, popiół, cebulę lub czosnek.

Z racji sprzyjającego klimatu Włochy to kraj skuterów oraz motocykli, które często służą jako jedyny środek transportu pozwalający przebić się przez zakorkowane miasto. 

Sklepy otwarte są głównie miedzy 9 a 20 z przerwą około południa. Urzędy pocztowe pracują z reguły tylko między 8 a 13.30, choć w miejscowościach turystycznych nieco dłużej. 

Włochów charakteryzuje głośne mówienie, wybuchowość oraz pozytywne nastawienie do życia i innych ludzi. Salwy śmiechu oraz gwar dochodzą turystów z każdej strony, a ich bezpośredniość może  być przez wielu odbierana jako nataczywość.

Wśród wielu Włochów panuje przekonanie, że mieszkanie z rodzicami nawet wiele lat po osiągnięciu pełnoletniości nie jest niczym dziwnym.

Włosi to naród spożywający najwiecej makaronu. Przeciętny Włoch zjada rocznie aż 26 kilogramów makaronu A według Włochów prawdziwy makaron to ten, który bazuje na semolinie, czyli grubej mące bogatej w białko, którą  wytwarza się z pszenicy durum oraz wody.

Ciekawostki kulinarne

Nie sposób mówić o Włoszech z pominięciem kuchni włoskiej i jej specjałów. 

Na śniadanie (prima colazione) najlepiej wybrać się do kawiarni Caffè na placu (piazza) i delektować się wyśmienitym smakiem espresso lub cappuccino z pianką z ciepłego mleka oraz cornetto (słodką bułeczką). 

Włoski obiad składa się z przystawki (antipasto), dania mącznego lub zupy (pasta), dania głównego (mięso, ryby lub drób), a na koniec serwowany jest deser. Do obiadu często pija się czerwone wino. Typowy posiłek główny składa się z 3–4 dań:

•    Aperitivo – aperitif na zaostrzenie apetytu, jak Campari, Cinzano, czy Vermouth.
•    Antipasto – czyli przystawka”przed posiłkiem”, zimne lub ciepłe przekąski
•    Primo – “pierwsze danie”, najczęsciej na ciepło makaron, risotto lub zupa.
•    Secondo – “drugie danie”, czyli danie główne, w postaci ryby lub mięsa.
•    Formaggio e frutta – “ser i owoce”, pierwszy deser. 
•    Dolce – “deser”, ciastka
•    Caffè – kawa, Espresso, cappuccino, caffè latte, caffè macchiato, latte macchiato   
•    Digestivo – “na trawienie” serwowane są likiery np. grappa

Rzućmy okiem na popularne dania i przekąski kuchni włoskiej:

• Crostini [krostini] to małe przekąskowe tosty, opiekane lub grillowane, głównie z pieczywa niesolonego, posmarowane oliwą i pastami z pomidorów, oliwek, trufli,  etc.
• Bruschetta [brusketta] – (w Toskanii zwana też fettunta) to zazwyczaj nieco większe grillowane kawałki chleba posmarowane oliwą i czosnkiem, z solą i pieprzem, pomidorami i cebulką, a także z szynką, warzywami
• Focaccia [fokaczia]- rodzaj pieczywa, które często przypomina pizzę, ale charakteryzuje się grubym ciastem. Jest to płaski chleb pieczony z solonego ciasta drożdżowego z dodatkiem oliwy z oliwek, a na wierzchu ziół, często także oliwek, cebuli, sera, mięsa czy warzyw
• Calzone– rodzaj pieroga zapiekanego w piekarniku, nadziewanego różnymi smakołykami.
• Frittata– rodzaj omletu z dodatkami (np. z papryką, kiełbaską chorizo, seremmascarpone) smażonego na patelni i dopiekanego w piekarniku.
• Polenta– włoska potrawa ludowa sporządzana obecnie na ogół z mąki kukurydzianej lub kaszki kukurydzianej, niekiedy z dodatkiem sera i różnych sosów, np. sosu pomidorowego
• Gnocchi [niokki] – rodzaj włoskich klusek. Istnieje wiele regionalnych wersji tej potrawy, m.in. z ziemniaków, warzywnych purée, sera, mąki gryczanej. Dodatkami do gnocchi są różne sosy, np. pomodoro, funghi, pesto.
• Minestrone – gęsta zupa na bazie warzyw, głównie cukinii, fasolki szparagowej, marchwi, zielonego groszku oraz szpinaku. Jest podawana na różne sposoby: z drobnym makaronem, ryżem, czy grzankami
• Prosciutto crudo [prosziutto] to włoska szynka wieprzowa dojrzewająca 18 miesięcy. Mięso nie zawiera konserwantów, a jedynie sól morską. Posiada typowy różowy kolor i przyjemny aromat. Wyróżnia ją delikatny i słodki smak.
• Agliata [aglijata] – rodzaj czosnkowej pasty, jeśli chodzi o zastosowanie, jest nieco podobna do prowansalskiego Aioli. We Włoszech pokrewna jej jest także Porrata.

We Włoszech znajdziemy różne rodzaje restauracji – ristorante, trattoria, pizzeria, osteria, taverna:

• ristorante, czyli droższe restauracje, serwujące wykwintne dania
• pizzeria – restauracja serwująca głównie pizzę
• trattoria – zazwyczaj mniej oficjalne miejsce niż ristorante, z przyjemną atmosferą oraz bardzo smacznym jedzeniem o o lokalnych korzeniach, , wino sprzedawane jest na karafki
• taverna – czyli włoski pub, którego charakter, atmosfera i wystrój, kojarzy się z żeglarstwem
• osteria – gospoda, karczma oberża, gdzie pija się wino i kosztuje przekąski

Nauka języka włoskiego nie może ograniczać się do poznawania gramatyki i słówek. We Włoszech język ciała, język niewerbalny jest tak samo ważny jak komunikacja werbalna. Gestykulacja i mimika Włochów, to swego rodzaju kod, za którym kryją się słowa, wyrażenia i całe zdania. A zatem na koniec, ponieważ nieodłącznym elementem wszystkich rozmów we Włoszech jest gestykulacja, poznajmy tajniki włoskiego body language:

17 powerful Italian hand gestures

Jeśli interesują Cię podróże i poznawanie innych kultur to koniecznie zajrzyj tutaj:

Hiszpania – kraina fiesty i niezwykłych smaków